Oud en nieuw 2018

In de geborgenheid van het knallen en ploffen rond mijn huis schrijf ik nog een paar laatste teksten in dit jaar dat snel ten einde loopt. Het Franse katje ligt opgerold in zijn poppenbedje en laat de dag lui aan zich voorbij gaan. Mijn lief bakt oliebollen op het plein, voor heel Centraal Wonen, met opbrengst voor het goede doel: Showerpower, van onze vriendin Dinne, die daden verbond aan de roep van haar hart en een plek creëerde op Lesbos waar vluchtelingen uit kamp Moria kunnen douchen en op adem komen, in veiligheid en vriendelijkheid. Mijn meiden zijn samen op jacht naar een mooie jurk en hippe laarsjes voor het feest vanavond. Mijn zoon struint met de straatmatties en straatkinderen langs de clusters en door de clustertuinen. De nieuwe kleintjes net zo eager om te knallen als vroeger de groten van nu, op deze ‘mooiste dag van het jaar’. De straat bereidt zich voor op een jaren ’80 feest: samen eten, doldwaze spelletjes doen, elkaar het beste wensen en dansen tot in de kleine uurtjes. Ik weet niet of ik die mee ga maken of dat ik me lui oprol naast het katje in een droomloze winterslaap. Ik wens jullie een fijne jaarwisseling: uitbundig, sloom, contemplatief of met een bijna onmerkbaar sprongetje het nieuwe jaar in. En ik wens jullie een 2019 in geborgenheid, warmte en trouw aan je hart.