Vrouwendag!

1980 Nina Hagen, de eerste LP van mijn zus, zij was 13, ik 12. Na een jeugd met poppen EN auto’s, boeken EN bomenklimmen, en seksuele voorlichting met een K uit “het Vrije Blije Vrijboek” droegen we tuinbroeken, een vrouwenkruisje en buttons met teksten als ‘baas in eigen buik’ en ‘een vrouw zonder man is als een vis zonder fiets’. We gingen met onze moeder met de trein naar een zelfverdedigingscursus ‘Laat je niet nemen!’ in het vrouwenhuis in Zevenaar, waar we ook spelletjes deden met andere kinderen van feministische vrouwen. Mijn vader onderzocht zijn seksisme in de werkgroep Man-Vrouw-Maatschappij. Porno was vrouwenonderdrukking en ‘pikgericht’ na ‘Nixon’ en ‘Kalkar’ het ergste woord dat ik kende. Op een muurtje op ons pleintje in het Achterhoekse dorpje, waar mijn ouders als import vanwege het uitzicht waren beland, las ik ‘De Schaamte voorbij’ van Anja Meulenbelt. Lesbies worden leek me heerlijk. Mijn meisjeshart bonkte van onbeteugelde levenslust.