Aan tafel

De moeder van een vriend, zij dementeert

Hij zit bij mij aan tafel

Zoekt naar woorden voor de woorden die zij niet meer heeft

Ik geef hem water, dat hij vasthoudt met twee handen

Als hij niet weet hoe uit te leggen 

Hoe hij zijn moeder wassen moest, daar waar hij vandaan kwam en haar nooit bekeek, zoals hij nooit een vrouw daar zag of streelde

Zij, die niet zo lang geleden nog zijn overhemden streek

Een kleine note erbij welk shirt bij welke blouse en welke knoopjes dicht en open

Hij is haar kwijt, snapt hij, en elke dag een niet voorstelbaar meer

Zij raast bij hem vandaan, exponentieel 

Ontredderd, hulpeloos, hij wist niet dat het kon, niet bij te benen

Verdwijnt ze in een onbekende verte

Drie zonen en haar man laat zij hier achter in hun woordarm mannenland

Hoe moet dat zonder haar

Hoe moeten zij voor haar nu zorgen

En zorgen voor elkaar