Lydia
Lydia
Mijn Trotse kameraad heeft ons verlaten. Vandaag was het afscheid van deze monumentale vrouw. Vijf jaar geleden speelde ze in mijn laatste 50PK voorstelling op het CKE. Ze was beginnend dementerend, maar met een beetje hulp vanuit de coulissen wist ze haar scènes te vinden. Twee jaar later was ze de stralende ster in de…
Lees meerOp bezoek bij Lydia
Op bezoek bij mijn vriendin Lydia, die meespeelde in de eerste Trotse Kameradenvoorstelling. Bij haar zijn is altijd zo vreugdevol. Ondanks de voortschrijdende Alzheimer blijft ze nieuwsgierig, eigenzinnig, lief, slim, vol humor en theatraliteit. We zongen Franse liedjes en aten een lekker stuk taart, al zei ze het voor ons te doen. We bekeken en…
Lees meerIk kan hem nog hoor
“Ik kan hem nog hoor, de grand…, de grand…” “De grand écart?”, vroeg ik, haar kennende, toen ik haar na maanden van te moe weer belde. “Ik heb hem al twee keer gedaan terwijl we aan het praten zijn” zei ze blij. Toen Lydia op het paadje voor haar huis bij een val haar heup…
Lees meerSchilderij
Dit schilderij kreeg ik van de zoon van Lydia uit dank voor het geluk dat ze vond in onze voorstelling Trotse Kameraden. Lydia, die aanstaande zondag negentig, wordt schilderde het meer dan twintig jaar geleden in het CKE, waar ze haar Afrika-impressies tentoonstelde, dit schilderij stond op de flyer. De rest van de serie werd…
Lees meerTrotse Kameraden
Tja dan vind ik mijn werk toch echt het mooiste van de wereld, als ik zo maar op een donderdagmiddag in een Eindhovens bejaardentehuis sta te rock en rollen met Han Renting en tien ouderen, uit dat bejaardentehuis en zelfstandig wonend, goed ter been en in rolstoel, met en zonder spelervaring, met allerlei soorten achtergronden. We…
Lees meer