Weerzien

Wat een onverwacht weerzien vandaag met de vrouw die ik bijna twintig jaar geleden in haar buik schopte. Ze zat aan tafel in hospice de Regenboog, waar ik een interview kwam afnemen met de zorgverleners, met haar als vrijwilliger, met een arts, een verpleegkundige en een geestelijk verzorger voor een artikel in FRITS Magazine,. Ik…

Lees meer

Hout van haar

Een houten salontafeltje van mijn opa, bijzonder vanwege de poten die sierlijk ‘de hoek om draaien’ en de zogeheten blokkenwagen, een houten designkarretje dat ik van mijn voor mooie dingen sparende ouders kreeg toen ik twee werd, waar mijn zus en ik in peuterden en kleuterden, een generatie later mijn drie eigen kinderen en tien…

Lees meer

Hondje

Ik was in mijn zelfgehuurde huisje op Corsica, op de camping waar mensen met zoveel weemoed en verlangen over hadden verteld. De glazen schuifdeur was open, de zon viel binnen. Een hondje lag in mijn woonkamer en vond dat gewoon. Ik wist niets van honden. Dit is wat ik wilde: tien dagen alleen op dit onbekende eiland,…

Lees meer

Repaircafé

Ik voelde mij de Koningin te rijk. Op een grijze vrijdagmiddag belandde ik, door tips hier op Facebook, in het Repair Café in een wijkcentrumpje in Woensel-Noord, met mijn cd-dvd-speler die al een jaar niet meer openging en met onze geliefde paardjesklok die al tien jaar zonder leven was omdat eens een veer te hard…

Lees meer

Wachuma

Als jongere las ik gefascineerd de boeken van Carlos Castaneda, een cultureel antropoloog die leerling wordt van de Indiaanse Yaqui-sjamaan Don Juan. Hij beschrijft daarin verschillende ervaringen met plantmedicijnen, waaronder Peyote. Diepe transformerende ervaringen die andere lagen van de werkelijkheid openen. De afgelopen jaren maakte ik een aantal reizen met Ayahuasca, een plantmedicijn uit de Amazone. Het waren…

Lees meer

Dry Bone: Oh hear the word of the Lord

Toen ik 19 was belandde ik door een paar lotswendingen op École International de ThéâtreLassaad in Brussel. Lassaad was een Tunesische sfinxachtige magiër van wie ik meer leerde dan ik destijds kon bevatten, en Alain, de leraar van het vak Mouvement du Corps was op een heel andere manier ook een tovenaar: sprankelend, onorthodox, nieuwsgierig en gefascineerd door botten. Hij verzamelde…

Lees meer

Oorbel

Een jaar of tien geleden kreeg ik van een genereuze Franse geliefde een verrassing met kerst: de postbode bracht een doos vol cadeautjes voor mijn kinderen, champagne, chocola, lingerie, een vliegticket en gouden oorbelletjes met slijpsel van diamant. Hoewel de liefde in vriendschap veranderde en wij beiden een ander lief vonden, droeg ik de oorbelletjes…

Lees meer

Bus

Aan het einde van een lange dag waarop veel goed kwam, rende ik met een opgelucht hart en een moe lichaam naar lijn 406, die klaarstond bij het busstation. Door de lichtenspiegelende voorruit zag ik de buschauffeur grote geruststellende rustig-aan-gebaren maken, ik minderde vaart, mimede ja rustig aan terug, bedankte hijgend, chekte in: geen saldo op mijn jeetje echt…

Lees meer