Frankrijk
L’ homme et sa trompette
We kopen brood op het marktje onder de platanen, één dorpje bergafwaarts van het zomerhuis van mijn schoonouders, in de zuidelijke regio Le Herault, anderhalf uur van Montpellier, waar we eens in de wittebroodsweken van onze verkering champagne dronken en oesters aten aan een roestig klaptafeltje naast de kraam van De Oesterman, getrakteerd door mijn nieuwe…
Lees meerHondje
Ik was in mijn zelfgehuurde huisje op Corsica, op de camping waar mensen met zoveel weemoed en verlangen over hadden verteld. De glazen schuifdeur was open, de zon viel binnen. Een hondje lag in mijn woonkamer en vond dat gewoon. Ik wist niets van honden. Dit is wat ik wilde: tien dagen alleen op dit onbekende eiland,…
Lees meerNoël a Paris
Meegenomen door mijn Frans-Italiaanse schoonmoedertje en mijn Franse stiefschoonvadernaar Montmartre, vanuit Chelles, de Parijse voorstad van hun winterhuisje, dat ik alleen zie met kerst. Vorig jaar al wilden ze ons het Musée de Montmartre laten zien, en de wijk waar ze wel een appartementje met dakterras tegenover de enig overgebleven wijngaard van Parijs hadden willen hebben, al is de…
Lees meerKerst 2018
Fijne kerstdagen, hoe, waar of met wie je ze ook doorbrengt. Wij reden gisteren terug naar Eindhoven, door een groenglooiend Picardië, lunchten in een Franse bistro aan een dorpsplein: heerlijk eenvoudig eten, nors op tafel gezet door een senior ober die wel een vast contract maar geen arbeidsvreugde had, terwijl op de televisie 24/7 gedebatteerd…
Lees meerGele hesjes
We wilden, om de gele hesjes te ontlopen, naar een klein museum met Japanse kunst in Montmartre. Maar les gilets jaunes kozen vandaag juist Montmartre tot podium voor hun zesde acte van blokkades, vernielingen, brandstichting en antisemitische uitingen en daarom gingen we met mijn Franse schoonouders naar het Louvre en naar de oudste boekhandel van Parijs, met…
Lees meerAscou 1
Op de markt in Marcillac krijgen we een babypoes van een boerin die er teveel heeft en ze liever weggeeft dan verdrinkt. Hij is een week of zes, broodmager, oranje met een zwarte vlek op z’n oor en met donkergele ogen. Hij zit bij Régis op de schouder. Régis, die allergisch is voor katten en er nooit een had of…
Lees meerIntussen in Frankrijk
Et l’esperance on en fait quoi? Wat doen we met de hoop? Mijn lief en ik trokken deze zomer door Frankrijk, zijn land. Van de Morvan naar de Ardèche, van de Drôme naar de Cote d’Azur, van de Languedoc naar de Pyreneeën, langs vrienden, familie en wildkamperend in de uitgestrekte bergen. We vonden een land in angst. Doodsbang voor aanslagen. De moord…
Lees meerLa Comédie-Italienne
Goldoni in la Comédie-Italienne, een piepklein theatertje met honderd plaatsen, waarvan een aantal on-Nederlands uitklapbaar in de gangpaden. Barokke muurschilderingen, een laag kijkdoostoneel met een rijk-ogend low-budget decor. La Comédie Italienne opgericht in 1974, zit sinds 1980 in de rue de la Gaité in Parijs, de verloederde voormalige theaterstraat in Montparnasse. De zeventigjarige baas van…
Lees meerFort Europa
Op weg naar vrienden in Cherbourg, Normandië zoeken we een strandje, om te rusten en te zwemmen na een lange reis. We rijden door dorpjes waar naast de Franse vlag ook de Amerikaanse vlag aan de Mairie wappert. Op een pleintje staat een tank, naast een winkel die militaria verkoopt een jeep. Een particulier museumpje heet Dead Man’s Corner. De grote…
Lees meerReis
Er was de Eiffeltoren, 500.000 mensen, zittend op een grinderig veld, een symfonieorkest, een betoverend vuurwerk en daarna met mensenmassa’s verstopte straten, verstopte metro’s, zere voeten, en een gevecht in de nacht tussen Franse ME-rs en moslimjongeren die een Ramadamchilling zetten onder ons appartement 6-hoog in de banlieue, charges, rookbommen, kat en muis, mijn kinderen voor het eerst in Parijs, ze keken…
Lees meer