Verhalen
Moederdag
Intens dankbaar voor dit grootste avontuur in mijn leven: moeder worden van drie ontzettend fijne mensen, steeds meer op eigen vleugels en gelukkig soms weer samen aan onze keukentafel met het er door mijn vader op gemonteerde houten blad; getuige van al die jaren eten, praten, tekenen, knutselen, spelletjes doen, groenten snijden, taarten bakken, snoepen,…
Lees meerKoetjes
Wat een pageturner. Al sinds februari volg ik verlangend iedere beweging van de meerkoetjes, die na de winter naar het gekanaliseerde riviertje achter mijn huis zijn teruggekeerd. Vorig jaar bouwden twee stellen een nest, ruim honderd meter uit elkaar. Het ene stel kreeg een stuk of zes jongen, één overleed weken later op het nest.…
Lees meerThuisquarantaine 4
Goede gewoontes Als jonge puber las ik een detective van Sjöwall en Wahlöö, de Zweedse serie die mijn nooit detectivelezende ouders verslonden. Er werd een man beschreven die gewoontes had; dagelijkse rituelen die hij consequent en gedisciplineerduitvoerde. Ik weet nog hoe aantrekkelijk me dat leek. Gewoontes hebben. Volgens mij had ik er geen. Ook geen discipline. Ik ging met de flow. Ik stroomde mee. Ik…
Lees meerRapen 4
Afgelopen zondag, op rokjesdag, heb ik mijn Corona-ruim-je wandelpad-en-tegelijkertijd-je-gemoed-op-activiteiten geprofessionaliseerd door in deze business als compagnon aan te nemen de zeer capabele en gepassioneerde Knoope Régis, die in onze raap-de-wereld-mooier-B.V. meteen een op Marktplaats gescoorde bolderkar en professionele handschoenen investeerde. En hij repareerde de grijper die niet meer lekker sloot. We wilden het rondje rond de…
Lees meerThuisquarantaine 3
Meestal tel ik mijn zegeningen. Ik sta niet in de frontlinie. Ik ben opnieuw verkouden, maar niet ziek. Ik heb geen vitale functie, al coach ik een paar keer per week van huis uit. Ander werk viel weg of spaart zich op tot het weer kan. Het beste wat ik nu voor de mensen om mij heen kan doen is thuisblijven. In mijn…
Lees meerRapen 3
Ik ging wandelen om mijn verdriet uit te laten. Na enige aarzeling nam ik toch een vuilniszak en mijn raapstok mee. Ik liep dezelfde route als begin deze week, waar ik al zoveel afval raapte. Op het talud langs het riviertje, tussen braamachtige takken, zagen mijn ogen eerder overgeslagen stukjes plastic, deels bedekt door zand…
Lees meerThuisquarantaine 2
Terwijl mensen in de zorg vechten voor levens, terwijl mensen ziek zijn en soms heel ziek zijn, dood gaan en soms helemaal niet zichtbaar ziek zijn, terwijl wetenschappers en politici koortsachtig monitoren en richtlijnen bijstellen, terwijl onze economie gierend afremt en dat voor velen ingrijpende gevolgen heeft, terwijl mensen bang en boos zijn en sommigen…
Lees meerThuisquarantaine 1
Thuisquarantaine. Na vier dagen hoest ik nog steeds, ik heb een verstopte neus en ben moe. Geen koorts. Waarschijnlijk een hardnekkige gewone verkoudheid waar ik normaalgesproken mee gewerkt zou hebben, maar omdat ik Brabander ben betekent dat thuisblijven. En al zou ik opknappen: mijn agenda veegt zich steeds schoner. Onze repetitiezaal is gesloten. Voorstellingen die…
Lees meerCarnaval 2020
De gelukkigste plek op aarde tijdens de carnaval is terug van weggeweest. Oh Ohlala in café de Bommel, van ‘Je veux l’amour’ via ‘Dancing queen’ naar ‘Rij maar door het poortje heen’, in elkaar verzonken eindigend bij ‘Non je regrette rien’. We zijn er weer en nog. Onze armen als verlengde van ons hart om…
Lees meerHondje
Ik was in mijn zelfgehuurde huisje op Corsica, op de camping waar mensen met zoveel weemoed en verlangen over hadden verteld. De glazen schuifdeur was open, de zon viel binnen. Een hondje lag in mijn woonkamer en vond dat gewoon. Ik wist niets van honden. Dit is wat ik wilde: tien dagen alleen op dit onbekende eiland,…
Lees meer